Tuesday, 16 April 2024-
دیده بان هشتم : قرار التزام به حضور با قول شرف قرار التزام به حضور با قول شرف خفیف‌ترین نوع قرارهای تأمین است و قاعدتا در جرایم کم‌اهمیت صادر می‌شود. این قرار باید در مورد متهمانی صادر شود که خصوصیات اخلاقی فرد و موقعیت اجتماعی آنها نشان می‌دهد که به قول خود پایبند هستند. قرارهای تأمین کیفری مهمترین قرار اعدادی به‌شمار می‌روند. قرار تأمین کیفری وسیله‌ای برای تضمین حضور متهم در مراحل مختلف تحقیقات مقدماتی یا در حین رسیدگی، محاکمه یا اجرای حکم یا برای جلوگیری از تبانی متهم با دیگری، جلوگیری از فرار و در حالت کلی دسترسی به متهم است البته در اینجا تعرض به حقوق و آزادی‌های فردی به‌دلیل ضرورت‌های اجتماعی صورت می‌گیرد. ماده ۲۱۷ قانون آیین دادرسی کیفری، اهداف صدور قرار تامین کیفری را چنین برمی‌شمارد که به منظور دسترسی به متهم و حضور به‌موقع وی، جلوگیری از فرار یا مخفی شدن او و تضمین حقوق بزه‌دیده برای جبران ضرر و زیان وی است. در صورت عدم رعایت تعهد ناشی از این قرار و عدم حضور متهم در مواقعی که احضار می‌شود مرجع تحقیق نهایتاً می‌تواند اقدام به صدور قرار تأمین شدیدتری کند.
التزام به حضور با تعیین وجه التزام
در این قرار مرجع صدور قرار از متهم می‌خواهد که در موقع لزوم حاضر شود و برای تضمین اجرای تعهد ضمانت اجرای مالی یعنی پرداخت مبلغ معینی وجه نقد را تعیین می‌کند. متهم نیز با قبول این قرار، متعهد می‌شود که به‌موقع در مرجع مورد نظر حاضر شود و در صورت عدم حضور مبلغ تعیین‌شده را بپردازد. در هنگام انعقاد این توافق هیچ تضمینی برای اجرای آن از متهم اخذ نمی‌شود و تنها پس از نقض عهد و عدم حضور، دادستان برای اخذ وجه التزام به نفع صندوق دادگستری اقدام می‌کند. (ماده ۲۳۰ قانون آیین دادرسی کیفری) نکته دیگر این است که اگر متهم حاضر به دادن چنین تعهدی نباشد به صراحت تبصره ماده ۲۱۷ قانون آیین دادرسی کیفری تبدیل به قرار کفالت می‌شود و الزاماً باید کفیل معرفی کند.
التزام به عدم خروج از حوزه قضایی با قول شرف
تبصره یک ماده ۳ قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری مقرر می‌دارد: حوزه قضایی عبارت است از قلمرو یک بخش یا شهرستان یا نقاط معینی از شهرهای بزرگ. لذا در این قرار متهم متعهد می‌شود از حوزه قضایی خاصی که مرجع قضایی تعیین می‌کند خارج نشود. در این قرار متهم متعهد می‌شود از حوزه قضایی خارج نشود و برای تضمین تعهد خود قول شرف یاد می‌کند. ضمانت اجرایی برای تخلف از مقررات این ماده وجود ندارد و مرجع قضایی در صورت مشاهده تخلف نهایتاً می‌تواند قرار مزبور را تشدید کند. اگر متهم حاضر به پذیرش این قرار تامین نباشد به صراحت تبصره ماده ۲۱۷ قانون آیین دادرسی کیفری تبدیل به قرار کفالت می‌شود و الزاماً باید کفیل معرفی کند و به موجب تبصره ۲ ماده ۲۱۷ این قانون، خروج متهم از حوزه قضایی با اجازه مقام قضایی ممکن است.
قرار التزام به عدم خروج از حوزه قضایی با تعیین وجه التزام با قرار پیشین تفاوتی ندارد و هدف از صدور آن عدم خروج متهم از حوزه قضایی است، اما در نوع ضمانت اجرایی باهم تفاوت دارند. در قرار قبلی، ضمانت اجرایی در صورت تخلف متهم از مفاد قرار پیش‌بینی نشده است، در حالی که متهم در این نوع قرار برای تضمین تعهد خود متعهد می‌شود در صورت تخلف مبلغی را به عنوان وجه التزام پرداخت کند. حال اگر متهم حاضر به دادن چنین تعهدی نباشد به صراحت تبصره ماده ۲۱۷ قانون آیین دادرسی کیفری تبدیل به قرار کفالت می‌شود و الزاماً باید کفیل معرفی کند .
روزنامه حمایت